Złoża zanurzone

Technologia ta znajduje zastosowanie jako oczyszczalnia ścieków dla terenów wiejskich dla małych aglomeracji nieprzekraczających tysiąca mieszkańców. Jest to rozwiązanie, które odznacza się wysoką skutecznością. W stosunku do konwencjonalnego osadu czynnego (na przykład systemu SBR) złoża zanurzone oferują stabilność związaną z przytwierdzaniem się pewnej ilości biomasy do kształtek wypełnienia. Z drugiej strony oprócz mikroorganizmów zasiedlających zanurzone pakiety namnaża się pewna ilość pływającego osadu czynnego, co stanowi przewagę nad złożami zraszanymi (na przykład system Bioclere®) Nie ma jednak nic za darmo. Operator obsługujący złoże zanurzone powinien być biegły zarówno w procesach związanych z obsługą osadu czynnego, jak i złóż biologicznych.

Proces biologiczny poprzedzony jest usunięciem tłuszczu i zawiesin w osadniku wstępnym. Zasadnicze oczyszczanie ścieków, w oczyszczalniach wyposażonych w złoża zanurzone, odbywa się w reaktorze biologicznym, który jest podzielony na system komór przepływowych. W komorach umieszczone są pakiety napowietrzane od dołu poprzez system dyfuzorów drobnopęcherzykowych podłączonych do dmuchawy. Proces zachodzi z udziałem bakterii tlenowych, które osiedlają się zarówno na kształtkach złoża jak i w toni przepływających ścieków. Odżywiając się związkami organicznymi, bakterie oczyszczają ścieki. Ostatnią fazą jest klarowanie ‒ oddzielenie części oczyszczonej od osadu nadmiernego, co zazwyczaj realizowane jest w osadniku wtórnym.